Letih dh ni buat keje...byk nya untuk ISO ni....sakit jiwaaaa...
Tapi xpe den nak sambung citer yang mula2 ditulis dalam blog..kisah cinta yang tersangkut...hehehe...bila dh pikir bulat-bulat, timbang berat-berat ita pun make decision nak end up our friendship...sbb x best la orang salah-salah anggap ni....ita anta msg sepanjang karangan sekolah dolu-dolu kt dia...x reply pun xpela janji dah anta...puas ati....puan-puan, cik-cik dan tuan-tuan ni la msgnya....jeng jeng jeng.............
"Awak saya dah fikir la semasak-masaknya...dari cara awak saya rasa awak x blh sambut salam persahabatan saya...saya xtau knp tapi setahu saya x salah lelaki dan perempuan berkawan...tapi maybe payah pada awak lepas apa yang terjadi antara kita dulu....pada ita cinta dalam hati untuk awak dh lama mati slps apa yang awk buat....tapi macam saya katakan sampai bila kita nak bermusuh...dunia kecik lama-lama pasti akan jumpa...maaf kalau berkasar tapi saya xmau awak berfikir yang bukan2 setiap kali saya msg...kalau x xkan dulu awak pernah kata 'jgn msg saya lagi, saya ngan gf saya, harap awak faham'...sedangkan dalam hati saya xpenah terfikir sejauh itu...pelik kan...tapi xpelah saya cuba memahami...tapi bila time raya mcm biasa pulak awk msg saya mcm xde apa2...tetiba skang ni mcm dh jadi balik...saya berkawan ikhlas tapi kalau awk terpaksa terima jgn terima...nanti jelas sgt melalui perbuatan...jadi untuk memudahkan awk dan saya pun xnak jadi terhegeh-hegeh berkawan ngan orang, kita xperlu berkawan seperti org lain...anggap antara kita xpernah wujud...lebih mudah macam tu...awak bahagia dengan hubungan awak n ita pun nak teruskan kebahagiaan saya dengan yang tersayang...maaf sekali lagi...byeee"
Comel kan msg tu...ahaksss...padan ngan muka dia ingat ita ni kebulur sgt ke nak berkawan...ita ni cuma berfikiran dewasa...xnak jadi mcm budak2...asyik nak bergaduh je...hidup kita ni bukannya lama nak bermusuh-musuh...patutnya dipenuhi dengan kasih sayang supaya indah selamanya...
Apa-apa pun sambungan Beaufort tu simple je...kita dh sampai umahhhhh
No comments:
Post a Comment